Porozumienie Łódzkie – propozycja działań organizacyjnych

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Szanowni Państwo,

Drodzy Patrioci,

Sytuacja jaka wyłoniła się w trakcie kolejnej farsy demokratycznej, określanej przez twórców i realizatorów postanowień „paktu okrągłego stołu” ironicznym mianem „wyborów”, obnażyła wielką słabość środowisk narodowo-patriotycznych. Pokazała także permanentną już niedojrzałość polityczną wielu liderów, którzy pragną za wszelką cenę uchodzić za wodzów odnowy Państwowości Polskiej, bądź rolę taką cynicznie odgrywać. Bezmiar mizerii, jaki bije z postaw i dążeń tych osób, moglibyśmy uznać za ich prywatną sprawę, gdyby nie fakt wyjątkowej niezwyczajności materii, z którą wiąże się ich działalność. Wszystko to powoduje, że te, delikatnie rzecz ujmując, niefrasobliwe i egoistyczne zachowania, rzutują na społeczną ocenę całego obozu patriotyczno-narodowego, i zarówno odium śmieszności ich poczynań, jak i ostentacyjna słabość, nacechowana organiczną niemocą do prowadzenia jakiejkolwiek polityki – nie mówiąc już o Polityce Narodowej – okrywa hańbą i dyskredytuje nas wszystkich.

Z tym trzeba raz na zawsze skończyć!!!

 Podstawowym zatem zadaniem, jaki dzisiaj przed nami staje, jest krytyczna ocena tych zachowań i tych ludzi. Wygranie wojny z tym pozoranctwem; z tą, pozbawioną wyobraźni politycznej bylejakością; z tym, lekkim traktowaniem najważniejszych Spraw Narodowych; z tą w końcu przyrodzoną impotencją organizacyjną – jest podstawą i niezbędnym warunkiem wygrania wojen innych, od których zależy dzisiaj byt Narodu Polskiego i dalsze istnienie Jego Państwa. Jesteśmy przekonani, że tylko zdecydowane i konsekwentne działanie Patriotów Polskich może zwycięstwo to zapewnić, chociaż z pewnością wielu, nie rozumiejących tych pilnych potrzeb, może krytyki tej nie przyjąć lub zgoła nadal nie dostrzegać szkodliwości prowadzonych przez siebie działań.

W związku z powyższym proponuje się:

1.   Przemianowanie niniejszego spotkania roboczego, zorganizowanego przez inicjatorów i twórców Porozumienia Łódzkiego, na I Konwent Narodowy Polski. Przybyli na spotkanie Delegaci ugrupowań patriotyczno-narodowych powołają Radę Przedstawicieli i wybierają Przewodniczącego Konwentu, który będzie prowadził obrady Konwentu i kierował jego pracami do następnego posiedzenia. Termin kolejnego Konwentu wyznacza Przewodniczący Konwentu na wniosek Rady Przedstawicieli. Przyjmuje się, że zwyczajne posiedzenia kolejnych Konwentów odbywać się będą w odstępach półtoramiesięcznych a sesje nadzwyczajne zależeć będą od bieżących potrzeb organizacyjnych i rozwoju sytuacji w Polsce.

2.  Do obowiązków Przewodniczącego Konwentu i Członków Rady Przedstawicieli będą należały; czuwanie nad poprawną realizacją zgłoszonych i przyjętych przez Delegatów na Konwent uchwał oraz budowa bazy społecznego poparcia dla działań Konwentu. Członkowie Rady Przedstawicieli są, w przerwach miedzy Konwentami, terenowymi reprezentantami Konwentu i odpowiadają za postęp planowych działań i nawiązywanie współpracy z lokalnymi środowiskami patriotyczno-narodowymi. Ich pracę kieruje Przewodniczący Konwentu.

3. Delegaci na Konwent stanowią podstawę jego reprezentacji patriotycznej. Ich głosy, zawsze w głosowaniu jawnym, decydują o wyborze władz Konwentu oraz kierunku i szybkości postępów w realizacji wytyczonych celów. W przerwach miedzy kolejnymi posiedzeniami Delegaci pełnią rolę Rzeczników Konwentowych. Do ich zadań należy propagowanie idei i działalności Konwentu Narodowego Polski w kraju i poza jego granicami oraz rozpoznawanie możliwości pozyskania nowych środowisk i osób o nastawieniu patriotyczno-narodowym dla budowy Siły Polskiej. Ich pracę koordynują Członkowie Rady Przedstawicieli.

4. Zarówno kadencja Przewodniczącego Konwentu, jak i Rady Przedstawicieli trwa do zakończenia Okresu Konwentowego, a więc do posiedzenia kolejnego Konwentu, gdzie, po sprawozdaniu z działalności w powierzonym Okresie Konwentowym, dokonywana jest ocenia ich pracy przez Delegatów na Konwent i odbywa się głosowanie nad przedłużeniem kadencji lub wybór nowego Przewodniczącego Konwentu i wymiana całości lub części Członków Rady Przedstawicieli.

5.   W związku z zakładanym przyrostem ilościowym środowisk i ugrupowań patriotycznych, angażujących się w pracę Konwentu, zakłada się konieczność bieżącego poszerzania składu Rady Przedstawicieli. Kandydatury nowych Członków winny być zgłaszane do Przewodniczącego Konwentu, a oficjalny ich wybór do Rady, po akceptacji przez Delegatów na Konwent, odbywać się będzie na kolejnym, najbliższym posiedzeniu Konwentu.

6.    Bezpośrednim celem kolejnych Konwentów będzie wypracowanie formuły i przygotowanie Kongresu Patriotycznego, który winien być dopełnieniem pierwszego etapu działań samoorganizacji Narodu Polskiego i podsumowaniem dotychczasowych prac związanych z programowaniem metod odzyskania i naprawy Państwa Polskiego.

7.   Z uwagi na konieczność aktywizacji nowych ośrodków patriotyczno-narodowych w kraju proponuje się, aby kolejne Konwenty odbywały się w różnych miejscach Polski a ich organizacja była okazją dla lokalnych środowisk do nawiązania jeszcze ściślejszej współpracy i konsolidacji.

8.   Zaleca się przygotowanie oficjalnego komunikatu dla mediów o powołaniu Konwentu Narodowego Polski i o głównych celach jego inicjatywy.

Osobny Apel, z zaproszeniem do koniecznej dla dobra Ojczyzny, współpracy, powinien być skierowany do Hierarchii Kościoła Katolickiego, mediów katolickich i Rektorów Szkół Wyższych, jako do potencjalnie świadomej Spraw Narodowych warstwy inteligencji. Należy dążyć do sytuacji, aby wspomniany apel mógł być przekazany do rąk własnych adresatów, najlepiej po wcześniejszych rozmowach z Przedstawicielami Konwentu.

9.   Zakładając spodziewaną blokadę mediów, oficjalnego, antynarodowego nurtu, postuluje się oddanie do dyspozycji Konwentu wszystkich dostępnych nam środków przekazu, tak, aby informacje związane z jego działalnością ukazywały się w nich w sposób skoordynowany i były objęte priorytetem ekspozycji. Ponadto należy tworzyć lokalne sieci dystrybucji ulotek, które znacząco zwiększą nasze możliwości dotarcia do społeczności polskiej, zagubionej w swoich osądach i rozeznawaniu bieżącej sytuacji politycznej Narodu i Państwa.

Dlaczego zdecydowaliśmy się nadać priorytet działalności organizacyjnej?

Wydaje się, że bez odzyskania niezbywalnej własności Narodu Polskiego, jaką jest Państwo Polskie, jakakolwiek gruntowna jego naprawa będzie niemożliwa – systemowo niewykonalna. Powinno nam zatem zależeć na tym, aby w działaniach naszych główny ciężar położyć na odebranie skradzionego Państwa, a to oznacza konieczność koncentracji na budowie bazy społecznej i utworzeniu skutecznych struktur terenowych Ruchu Patriotyczno –Narodowego – w tym, pozyskanie dla Ruchu istniejących już struktur partii i ugrupowań patriotycznych, również z pominięciem liderów, których celem jest środowiskowy izolacjonizm, zgromadzonych wokół siebie, w imię haseł narodowych, osób, i partykularne, najgorzej pojmowane cele, często godzące wprost w interes Narodu Polskiego.

Nie znaczy to wcale, że należy całkowicie zaniechać pracy nad ideą ustrojową i reformą Państwowości Polskiej – absolutnie NIE. Wydzielone w niedługim czasie zespoły zadaniowe powinny ją kontynuować i prowadzić w sposób jeszcze bardziej zorganizowany i systematyczny, uwzględniając napływające sugestie i propozycje jak najlepszych i jak najskuteczniejszych rozwiązań.

Być może wydana dzisiaj naszej słabości wojna,

jutro pozwoli pokonać największe przed Ojczyzną rzucone przeszkody.

Marek Delimat

Grupa Inicjatywna

Wrocławskiego Komitetu Patriotycznego

http://www.komitetnarodowy.pl/komitet/historia/item/785-porozumienie-%C5%82%C3%B3dzkie-propozycja-dzia%C5%82a%C5%84

Jedna uwaga do wpisu “Porozumienie Łódzkie – propozycja działań organizacyjnych

  1. 1.
    wieslaw czajkowski powiedział/a
    2013-05-16 (czwartek) @ 06:53:47
    Drogi Czytelniku:
    Wieloraka pomyslowosc polskich scenarzystow,wzmacniana patriotyzmem, a takze poprawnoscia polityczna, w prezentowanym nizej szkicu nie znalazla drogi do milosnikow sztuki filmowej. Nawet wzgardzili oni 30 tysieczna dotacja panstwowa na opracowanie scenariusza. Ostatnio Narodowy Teatr Stary im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie dolaczyl do nich. Dlatego autor poddaje szkic Twojej ocenie z nadzieja, ze znajdziesz w nim sedno rzeczy.
    Z pozdrowieniem – Wieslaw Czajkowski w roku 2013.
    SZKIC SCENARIUSZA FILMU PARIODUJACEGO POLSKA REDUTE NAD PACYFIKIEM, ZAINAUGOROWANA W ROKU 1986 PRZEZ WIESLAWA CZAJKOWSKIEGO, ZADEDYKOWANY ZOSTAL RODAKOM W ROKU 2006
    SCENA I
    Zachmurzone niebo. Pada deszcz. Na stacje El Toro wjezdza pociag. Na peronie atmosfera podniecenia. W oknie wagonu wymachuje Paderewski. Ludzie pedza, aby pochwycic jego bagaze (rok 1902, wraca z Australii). Sluzba Modrzejewskiej wita go radosnie. Pociag odchodzi, a woz, zaprzezony w dwa konie kieruje sie ku polnej drodze. Droga pusta. Siedzacy pod parasolem pasazerowie wozu wymachuja rekoma w strone rownolegle wiodacej autostrady. Na autostradzie pedza kabriolety , w tym samym kierunku co woz, a znajdujaca sie w nich mlodziez odmachuje pasazerom wozu wolajac: Spozniles sie Ignasiu o 150 lat!
    Woz toczy sie dalej (25 kilometrow). Wjezdza do zadrzewionego wawozu. Zastaje tu kipiace nowoczesnoscia zycie na wszystkich kondygnacjach szklanej budowli, imitujacej most wiszacy. Wewnatrz budowli umieszczony jest Domek Modrzejewskiej, a w nim gra Ignas swoje utwory przed wniebowzieta Helena i jej mezem Chlapowskim. Zgromadzona dokola Domku mlodziez klaszcze Ignasiowi krzyczac: Spozniles sie Ignasiu o 150 lat. Osusz sie, bo zmokles na wozie i dolacz do nas. Chcemy ujrzec Twoje i Pani Heleny wystepy w nowej oprawie. Syn Pani Heleny pokaze nam wszystkie mosty, jakie zbudowal na terenie USA.
    Po spektaklu Ignasia i Heleny, wszyscy udaja sie na rozlegly teren i tam spaceruja po 39 makietach mostow ulozonych topograficznie na konturze terytoium USA. Wejscie na teren strzega dwa postumenty. Na jednym Tadeusz Kosciuszko, a na drugim Kazimierz Pulaski. Obaj na koniach z wyciagnietymi szablami. Wzasiegu mostow dominuje budowla Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej z przylegajaca don replika Modrzejowki spod Krakowa, a na przedluzeniu tejze replika Muzeum Powstania Warszawskiego.
    SCENA II
    Z wawozu wyjezdza w zaprzegnietym w dwa konie wozem zasmucony Paderewski i placze gdy mija przed wawozem obracajacy sie na osi hotel i odjezdzajace spod niego w kierunku wawozu dostawcze autobusy pelne pasazerow. Z autobusow machaja ku niemu i wolaja: Nie opuszczaj nas Ignasiu!
    I znow widzimy dwie drogi. Po polnej porusza sie woz bez Ignasia, a po autostradzie pedzi kabriolet z machajacym rekoma Ignasiem, ktory wola: Spiesze sie, bo musze wpasc na baze wojenna El Toro, aby ujrzec tam Maly Krakow! Gdy dokonuje przegladu Malego Krakowa, daje wyraz swej radosci, szczegolnie gdy oglada turniej husarow i nieopodal polozona, pelna atrakcji Wioske Zakopianska, a w niej poruszajace sie postacie w regionalnych strojach Polski.
    SCENA III
    Korowod wozow z Modrzejewska na czele. Opuszczaja wawoz (rok 1906). Placza przez caly czas jazdy polna droga. Na autostradzie w kabrioletach mlodziez wola: Nie placz Heleno, za lat 150 powrocisz tutaj!
    SCENA IV
    Leca aerobusy ponad Atlantykiem i nad kontynentem Ameryki niosac tysiace Modrzejewskich z Polski i turystow z calego swiata. Leca ku Osrodkowi Znamienitych. Na kazdym z nich podobizna Modrzejewskiej. Nad Narodowym Zabytkiem Historycznym w Wawozie (Canyon) Modjeska rozciagniete sa ciemne chmury. Pada deszcz. Szum deszczu zaklocany jest melodiami Szopena. W ptasim sanktuarium wawozu fruwaja ptaszki. Na drogach polskich na traktorach mlodziez polska. A na autostradzie z kabrioletow dobywaja sie glosy: Dolaczcie do nas. Jedziemy do Malego Krakowa, bo tam, w El Toro, polozona jest Mala Polska!
    SCENA V
    Dolaczcie do nas, bo z El Toro popedzimy przez wszystkie mosty Ralph’a Modjeski w USA, az do jego Mauzoleum w Inglewood w Kalifornii – rozlegaja sie glosy z kabrioletow.
    SCENA VI
    Z traktorow do kabrioletow przenosi sie mlodziez polska. Wysiadaja przed Mauzoleum i cizba wielka zblizaja sie do krypty z prochami Ralph’a. Oddaja mu hold pod takt zalobnego marsza Szopena. Uroczystosc przerywa glos: A teraz w droge do Modjeska Canyon!
    SCENA VII
    Kawalkada kabrioletow pedzi autostradami, ulicami miast, szosami i tp. do Modjeska. Mijaja miasta i miasteczka. Konczy trase na rozleglym parkingu obok rotujacego hotelowego wiezowca. Stad tlum mlodych podaza ku dwom pomnikom, Pulaskiego i Kosciuszki. Pomniki umieszczone po bokach wjazdowego luku z napisem MODJESKA. Mlodziez przechodzi na druga strone luku i powoli ze spiewem podaza po prymitywnej drodze obrosnietej wiekowymi debami. Na zakonczeniu drogi rozlegla, otwarta przestrzen, a na niej zarysowany kontur USA z 39 mostami Ralph’a w miniaturze. Mlodziez przyspiesza kroku i po przejsciu mostow zbiera sie w jednym miejscu skandujac: Teraz obejrzymy Maly Krakow w El Toro, Mala Polske w sercu USA.
    SCENA VIII
    Mapa USA, a w jej srodku Modjeska Canyon z GENEALOGIA RODU MODRZEJEWSKICH. Pod nia napis: Niech Zyje Przyjazn Polsko-Amerykanska – przy dzwiekach odtwarzanych skocznie fragmentow hymnow Polski i USA, nakladajacych sie na siebie, przeplatanych ze soba.
    Z OSTATNIEJ CHWILI:
    W dniu 9 maja Glowny Inicjator projektu Polskiego Regionu Tradycji i Kultury w Amerykanskiej Przestrzeni Kulturowej (PRTKwAPK – POLSKIEJ REDUTY NAD PACYFIKIEM) otrzymal zawiadomienie, iz Prezes Sadu Okregowego w Warszawie w dniu 26 lutego 2013 podtrzymal zasadnosc ZARZADZENIA Sygn. akt XXIV C 455/11 z dnia 28 lipca 2011 zwrotu Inicjatorowi pozwu przeciwko Rzadowi Rzeczypospolitej Polskiej, wniesionego w dniu 2 lutego 2011 z tytulu odmowy udzielenia poparcia dla REDUTY. Odmowa Rzadu miala miejsce w Warszawie w dniu 6 wrzesnia 2006 roku.

Dodaj komentarz